Veel mensen die een dierbare hebben verloren, hadden er graag een fotograaf bij willen hebben.
Pfff als ik een euro zou krijgen voor iedere keer dat ik die zin hoor, dan hoef ik niet meer te werken.
Als ik vertel over mijn werk als afscheidsfotograaf, gaat het meestal twee kanten op.
Of ik hoor de zin,: ”Ik zou het niet kunnen” Of: “Als ik dat had geweten dan…”
Veel mensen die een dierbare hebben verloren, hadden er graag een fotograaf bij willen hebben.
Ze wisten niet dat het mogelijk was en vinden dat achteraf gezien wel jammer. Want je kan een uitvaart niet overdoen. Je hebt maar een kans. Voor hun voelt het als een gemis dat ze er nu geen foto's van hebben.
Dat soort gesprekken zijn voor mij altijd dubbel.
Ik vind het voor de nabestaande jammer. Ze moeten nu iets missen, wat niet nodig was geweest als ze toen over de juiste informatie konden beschikken.
Aan de andere kant geeft het mij energie en nog meer reden om door te gaan met mijn werk. Om nog meer mijn kop boven het maaiveld uit te steken en te laten zien wat afscheidsfotografie is. (Op een liefdevolle manier om aandacht schreeuwen.)
Het is gewoon heel belangrijk dat zoveel mogelijk mensen weten dat deze optie er is.
Dat het in eerste instantie misschien vreemd mag lijken, maar dat het eigenlijk helemaal niet vreemd is en juist heel fijn kan zijn. Dat is wat ik zelf heb mogen ervaren en wat ik ook iedere keer weer te horen krijg.
Afscheidsfotografie is een van de meest liefdevolle vormen van fotografie.
Het is een zeer waardevolle vorm van fotografie en kenmerkt zich als hulpmiddel.
Ik kijk nog steeds met enige regelmaat naar de foto’s van Elroy’s zijn uitvaart. Het is bijna zoals een vakantie- of trouwalbum. Die foto’s bekijk je ook niet dagelijks, maar zo af en toe blader je er weer eens doorheen. En net als bij die albums, komen er fijne herinneringen naar boven. Kan er ineens een gesprek ontstaan met een van je kinderen. Een gesprek wat fijn is, maar ook nog eens jullie band in het hier en nu versterkt. Een stukje quality time.
Ik merk dat ik steeds meer mensen weet te bereiken.
Soms zorgt het ervoor dat mensen gechoqueerd zijn, maar over het algemeen zijn mensen onder de indruk. Durven ze voorbij hun vooringenomen mening te kijken, om bewust na te gaan denken wat ze er nou van vinden.
Ik vind het zo gaaf als ik de bewustwording zie.
Ik zag het op de inspiratiedag van natuurbegraafplaats Laude. De foto’s die ik meehad waren zo groot afgedrukt, dat mensen er niet zomaar aan voorbij konden lopen. Dat hielp, mensen durfden ernaar te kijken.
Ze konden niet meer doen alsof het er niet was. (Oke, sommigen deden echt hun best om wel te doen alsof ik er niet stond, maar het merendeel bleef toch even staan om te kijken)
8 juli wil ik weer veel mensen inspireren en informeren.
Van mij mag het als een lopend vuurtje door heel Drenthe gaan. Zodat mensen gaan zien hoe mooi het is, hoe liefdevol het is en dat het helpt bij de rouwverwerking. Ondertussen heb ik 12 grote canvasdoeken met prachtige foto’s die ik ga ophangen. Ik heb een diashow en nog veel meer fotoproducten die ik zal laten zien.
Van mij mag dit de eerste expositie van velen zijn.
Deze expositie mag van mij wel op meerdere plekken hangen om zo nog meer mensen te inspireren.
Zodat ik geen gesprekken meer hoef te voeren waarin ik te horen krijg dat ze niet wisten dat afscheidsfotografie bestond.
Hoe mooi zou het zijn als een ieder bewust de keuze kan maken om er wel of niet een afscheidsfotograaf bij te hebben tijdens een uitvaart.
Dat niemand achteraf meer spijt hoeft te hebben, omdat ze niet wisten dat deze mogelijk bestond.
Ik weet uit eigen ervaring hoe helpend de foto's zijn bij het rouwproces. Niet allen mij eigen, maar ook bij het rouwproces van mijn kinderen.
Hoeveel troost deze foto's ons bieden. Hoe fijn het is om terug te kunnen kijken op een dag die je nooit meer over kan doen.
Een uitvaart is zo intens, dat je er weinig van kan herinneren. De foto's zorgen ervoor dat het niet meer uitmaakt hoeveel ik er van ben vergeten. Ik kan zien hoe het was.
Ik gun een ieder zulke foto's!
Daarom is het zo belangrijk om dit soort foto's te tonen. Om exposities te kunnen houden. Want ik kan wel vertellen hoe waardevol ik deze vorm van fotografie vind. Het laten zien, maakt veel meer indruk op mensen. Met eigen ogen kunnen zien hoe mooi en liefdevol deze foto's zijn, zet je aan het nadenken.
Kom jij zaterdag 8 juli langs? Je bent van harte welkom aan de Ketellapperstraat 29 in Assen.
Reactie plaatsen
Reacties